Codzienne życie szkolne

Tygodniowy harmonogram jest dostosowywany i aktualizowany dla każdego nowego cyklu, natomiast przebieg dnia ma mniej więcej taką samą strukturę. Poranek zaczyna się od małego „porannego kręgu” z ruchem i pieśnią powitalną dla ziemi.

Po śniadaniu wychodzimy na wspólny spacer, aby obudzić swoją duszę i przygotować się do następnej fazy intensywnej nauki. Skoncentrowaną pracę można opanować w sposób zadowalający tylko wtedy, gdy między jednostkami uczenia się są naprawdę przerwy, które pozwalają na wydech i regenerację. Dlatego zawsze są półgodzinne przerwy.

Po obiedzie jest 90-minutowa przerwa na regenerację sił, spacer, zabawę lub po prostu poczytanie. Po południu odbywają się zajęcia praktyczne i artystyczne, w szczególności prace ogrodnicze, malowanie akwarelami i wspólne śpiewanie.

Po długiej wieczornej przerwie, podczas której dla starszych jest czasem lekcja niemieckiego, dzień kończy się opowieścią. Ta wieczorna opowieść jest dostosowana do grup wiekowych i porusza tematy mitologiczne lub biografie wielkich osobistości.

W tygodniach szkolnych są zwykle tylko 2 różne przedmioty, nad którymi się pracuje. Doświadczenie pokazuje, że u większości dzieci brakuje wielu podstaw, zwłaszcza w matematyce, którą następnie trzeba regularnie przerabiać w 2-3 cyklach. Jednak nacisk kładziony jest na opracowanie i wykład własnej prezentacji lub skupienie się na opracowaniu wymaganego materiału.

Ponieważ naszym zdaniem wymagana tematyka poszczególnych przedmiotów jest zwykle zbyt obszerna, od samego początku ustalamy priorytety i świadomie unikamy rzeczy, które uważamy za nieodpowiednie dla wieku. Świadomie akceptujemy słabsze oceny, w przekonaniu, że oceny same w sobie są nieważne lub nawet szkodliwe dla życia dorastającej osoby. Podejście to zostało również jasno zakomunikowane szkole egzaminującej i rodzicom.